دامی های تست تصادف ، به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر از تست های تصادف خودرو و نجات دهنده واقعی زندگی محسوب می‌شوند. اگرچه خودروها هر سال کمی ایمن‌تر شده و میزان مرگ و میر در حال کاهش است، اما تصادفات رانندگی هنوز هم یکی از علل اصلی مرگ و میر و جراحت در بیشتر کشورها محسوب می‌شوند.

یکی از دلایلی که خودروها ایمن‌تر شده‌اند، برنامه آزمایشی است که به خوبی تثبیت شده است. در این مقاله، همه چیز در مورد تست تصادف خودرو، از جمله برنامه‌های تست تصادف، دامی‌ها و پیشرفت‌های آینده را خواهید آموخت.

دامی‌ های تست تصادف

کار دامی‌ ها، شبیه سازی یک انسان در هنگام تصادف است و داده‌هایی را ایجاد می‌کند که به دست آوردن آن‌ها از طریق سرنشینان انسانی ممکن نیست. تمام تست‌های تصادف از جلو در ایالات متحده با استفاده از همین دامی‌ ها، یعنی دامی Hybrid III انجام می‌شود. دامی های تست تصادف از موادی ساخته شده‌اند که فیزیولوژی بدن انسان را تقلید می‌کنند. به عنوان مثال، دارای ستون فقرات هستند که از لایه‌های متناوب دیسک‌های فلزی و لنت‌های لاستیکی ساخته شده‌اند.

اندازه دامی‌ ها متفاوت بوده و براساس صدک و جنسیت آن‌ها مشخص می‌شوند. به عنوان مثال، دامی نر صدک 50 نشان دهنده نر با اندازه متوسط است (این دامی، بزرگتر از نیمی از جمعیت مرد و کوچکتر از نیمی دیگر است). لازم به ذکر است که  در تست تصادف بیشتر از این دامی استفاده می‌شود. همچنین وزن آن 170 پوند (77 کیلوگرم) و قد 70 اینچ (1.78 متر) است.

ابزار دامی های تست تصادف

دامی های تست تصادف شامل سه نوع ابزار دقیق هستند:

  • شتاب سنج‌ها
  • سنسورهای نیرو
  • سنسورهای حرکت

شتاب سنج‌ها

این دستگاه‌ها شتاب را در جهت خاصی اندازه‌گیری می‌کنند. از این داده‌ها می‌توان برای تعیین احتمال آسیب استفاده کرد. در تمامی دامی های تست تصادف این شتاب سنج‌ها وجود دارند. به عنوان مثال، در داخل سر آدمک، یک شتاب سنج وجود دارد که شتاب را در هر سه جهت (جلو-عقب، بالا-پایین، چپ-راست) اندازه‌گیری می‌کند. همچنین در قفسه سینه، لگن، پاها و سایر قسمت‌های بدن نیز شتاب سنج وجود دارد.

نموداری از شتاب سر در هنگام تست تصادف

نمودار بالا شتاب سر راننده را در هنگام تصادف از جلو با سرعت 35 مایل در ساعت (56.3 کیلومتر در ساعت) نشان می‌دهد. توجه داشته باشید که یک مقدار ثابت ندارد و در طول سقوط به بالا و پایین نوسان می‌کند. این نشان دهنده نحوه کاهش سرعت سر در هنگام تصادف است.

سنسورهای نیرو

در داخل دامی های تست تصادف سنسورهای حرکت وجود دارد که میزان نیروی وارده بر قسمت‌های مختلف بدن را در هنگام تصادف اندازه‌گیری می‌کند.

نمودار نیروی وارد بر استخوان ران راننده در هنگام تصادف

نمودار بالا نیروی وارده بر استخوان ران راننده را در هنگام تصادف از جلو با سرعت 35 مایل در ساعت نشان می‌دهد. از داده‌های این سنسور جهت تعیین حداکثر بار برای مشخص کردن احتمال شکستگی استخوان استفاده می‌شود.

سنسورهای حرکتی

از این سنسورها در قفسه سینه دامی‌ها استفاده می‌شود. آن‌ها میزان انحراف قفسه سینه را در هنگام تصادف اندازه‌گیری می‌کنند.

انحراف قفسه سینه در یک ضربه از جلو با سرعت 35 مایل در ساعت

تصویر بالا انحراف قفسه سینه راننده را در هنگام تصادف نشان می‌دهد. در این تصادف، قفسه سینه راننده حدود 2 اینچ (46 میلی‌متر) فشرده شده است که این آسیب دردناک بوده، اما کشنده نیست.

حالا بیایید نگاهی به یک تست تصادف واقعی بیندازیم.

یک تست تصادف واقعی

اداره ملی ایمنی ترافیک بزرگراه (NHTSA) دو نوع تست تصادف را به عنوان بخشی از برنامه ارزیابی خودروهای جدید انجام می‌دهد.

ضربه از جلو با سرعت 35 مایل در ساعت: ماشین مستقیما وارد یک مانع بتنی جامد می‌شود که این معادل ماشینی است که با سرعت 35 مایل در ساعت حرکت می‌کند و با ماشین دیگری با وزن مشابه که با سرعت 35 مایل در ساعت در حرکت است، برخورد می‌کند.

برخورد جانبی با سرعت 35 مایل در ساعت: یک سورتمه 3015 پوندی (1368 کیلوگرمی) با یک “سپر” که قابلیت تغییر شکل دارد به سمت خودروی آزمایشی می‌رود. لاستیک‌های سورتمه زاویه‌دار هستند. این آزمایش ماشینی را که در حال عبور از یک تقاطع است، شبیه‌سازی می‌کند.

تست تصادف با رنگ بدنه دامی ها

قبل از اینکه دامی های تست تصادف در وسیله نقلیه قرار گیرند، محققان قسمت‌هایی از بدن دامی ‌ها را که احتمال برخورد آن‌ها در هنگام تصادف وجود دارد، رنگ می‌کنند. زانوها، صورت و نواحی جمجمه هر کدام با رنگ‌های متفاوتی مشخص شده‌اند. در هنگام برخورد همانطور که در شکل زیر می‌بینید، رنگ آبی صورت دامی روی ایربگ پخش شده و زانوی چپ او به ستون فرمان برخورد کرده است. در این صورت مشخص می‌شود که کدام قسمت‌های بدن به ماشین برخورد خواهند کرد.

دامی های تست تصادف

اگر محققان شتاب بسیار زیادی را در داده‌های شتاب‌سنج‌های موجود در سر دامی راننده مشاهده کنند، علائم رنگ در خودرو نشان می‌دهد که چه قسمتی از بدن به چه قسمتی از خودرو در داخل کابین برخورد کرده است. این اطلاعات به محققان کمک می‌کند تا بتوانند اقداماتی را جهت جلوگیری از این نوع آسیب در تصادفات انجام دهند.

بهبودهای ایمنی آینده

به نظر می‌رسد که در آینده کیسه‌های هوا در تمام قسمت‌های خودرو که احتمال برخورد اعضای بدن وجود دارد، به کار روند. در حال حاضر تاکید تجهیزات ایمنی بر “هوشمندتر” کردن آن‌هاست. جدیدترین پیشرفت در تجهیزات ایمنی به عنوان کیسه هوای هوشمند شناخته می‌شود. این کیسه‌های هوا بسته به وزن و وضعیت نشستن سرنشین و همچنین شدت تصادف می‌توانند با سرعت‌ها و فشارهای مختلفی باز شوند.

متاسفانه گاهی اوقات باز شدن کیسه هوا باعث آسیب جدی و حتی مرگ راننده یا سرنشین می‌شود. فناوری جدیدی در سیستم‌های پیشرفته کیسه هوای جلو برای کاهش این خطر احتمالی و بهبود عملکرد بهتر طراحی شده است. در آینده شاهد کمربندهای ایمنی خواهیم بود که وزن و موقعیت سرنشینان را نیز حس کرده و تنش و حداکثر نیرو را متناسب با آن تنظیم می‌کنند.

در سال‌های اخیر، خودروها بسیار ایمن‌تر شده‌اند. یکی از دلایل آن این است که ایمنی در حال حاضر یک نقطه فروش در خودروهای جدید محسوب می‌شود.